χρόνια πολλά και καλά..

δεκαοχτώ χρόνια πίσω...

δευτέρα, ξημέρωμα στην πρέβεζα την όμορφη κι αγαπημένη.

χιονίζει.

ναι, πυκνό χιόνι στην παραλία της πόλης..

[δύσκολη η κίνηση, αγώνας μιαν ανθοδέσμη να προμηθευτείς...

μεγάλη ανθοδέσμη ίσα με το πως αισθάνεσαι..]

9.35 "ξεθαλάμωσε"

μέσα στη χιονιά

κρύο

η θέρμανση του νοσοκομείου δεν καταφέρνει να εξαφανίσει τη ψύχρα

απ το παράθυρο τα δέντρα του πάρκου δίπλα στ άσπρα

και το μαργαρώνα να θυμίζει κάτι από μοντάνα...

χιονίζει μέσα στη θάλασσα

κι αυτή η αίσθηση του αλλιώτικου

κι όταν - ακόμα περισσότερο- αχόρταγα με κείνα τα ματάκια,

λουφαγμένο, περιεργάζεται με τόση περιέργεια ολόγυρα..

παρακολουθώντας όλες τις κινήσεις λες να μετράει - ζυγίζει...

η πρώτη φωτογραφία