Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008
απιστευτος ο κοσμος κι ο χαρακτήρας μας
μια άλλη συνθεση της πριγκιπέσας...
ας ειναι καλά το "αερικο" που φρόντισε
γιαυτό το καταπληκτικό αποτέλεσμα...
αφιερωμένο σ' όλους που "νοιώσανε" την αγάπη
και ιδιαίτερα
σε μια ψυχή που θέλγεται από τον Μάλαμα,
και ...βιώνει(;) το απιστευτο του κόσμου
και του χαρακτήρα μας...σε ενεστώτα χρόνο...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
ΒΡΟΧΟΣ
Τώρα που σ' έχω διαγράψει απ' την καρδιά μου,
ξαναγυρνάς όλο και πιο πολύ επίμονα,
όλο και πιο πολύ τυραννικά.
Δεν έχουν έλεος τα μάτια σου για μένα,
δεν έχουν τρυφερότητα τα λόγια σου,
τα δάχτυλά σου έγιναν τώρα πιο σκληρά,
έγιναν πιο κατάλληλα για το λαιμό μου.
Ντίνος Χριστιανόπουλος
ΙΘΑΚΗ
Δεν ξέρω αν έφυγα από συνέπεια
ή από ανάγκη να ξεφύγω τον εαυτό μου,
τη στενή και μικρόχαρη Ιθάκη
με τα χριστιανικά της σωματεία
και την ασφυχτική της ηθική.
Πάντως, δεν ήταν λύση, ήταν ημίμετρο.
Κι από τότε κυλιέμαι από δρόμο σε δρόμο
αποχτώντας πληγές κι εμπειρίες.
Οι φίλοι που αγάπησα έχουνε πια χαθεί
κι έμεινα μόνος τρέμοντας μήπως με δει κανένας
που κάποτε του μίλησα για ιδανικά…
Τώρα επιστρέφω με μιαν ύποπτη προσπάθεια
να φανώ άψογος, ακέραιος, επιστρέφω
κι είμαι, Θεέ μου, σαν τον άσωτο που αφήνει
την αλητεία, πικραμένος, και γυρνάει
στον πατέρα τον καλόκαρδο, να ζήσει
στους κόλπους του μιαν ασωτία ιδιωτική.
Τον Ποσειδώνα μέσα μου τον φέρνω,
που με κρατάει πάντα μακριά.
Μα κι αν ακόμα δυνηθώ να προσεγγίσω,
τάχα η Ιθάκη θα μου βρει τη λύση;
"απίστευτος ο κόσμος κι ο χαρακτήρας μας"
Δημοσίευση σχολίου