Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008
τα ρευματα
ειναι αλήθεια υπαρκτός ο κίντυνος από τα ρεύματα
γιαυτό και πάντα η συμβουλή
"..να μη σεργιανίζεις...να μη βρεις μπερδέματα.."
πόση υποκρισία όμως...
τη συμβουλή να δίνουνε άνθρωποι μπερδεμένοι
αφού η φύση η ανθρώπινη κουβαλάει το μπέρδεμα,
καλά, πολύ καλά το ξέρουνε
... και κεινη η αίσθηση της ανάστροφης πορείας
(κυριολεκτικά για μεταφορικά)
κόντρα στα ρέυματα.......
γιαυτό ποτέ μην εισαι απόλυτη "... εχω μια πόρτα
ανοιχτή ακόμα... αλλά μάλλον θα την κλείσω γιατί
μόνο το ρεύμα μπαίνει" δήλωσες....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
25 σχόλια:
"..εκείνο που' ψαχνες να βρεις να φανταστώ,
ρόδο κι αγκάθι για τα πάθη είναι σωστό"..
απο την αρπα
ομως
βγηκαν
το ενα κατοπιν του αλλου
ενα πουλι
μια πλακα πρασινο σαπουνι
κι ενα
σιδερο
του σιδερωματος
-απο τα κοινοτατα-
αυτα ακριβως
που οι Ζυγιωται
ονομαζουν
εν ωρα καταιγιδος
Ars Amantis
Sic etiam vobis vincere turpe, viri.
P. Ovidio NASONIS LIBER TERTIVS Artis AMATORIAE
to nikitas:είδες λοιπόν,αγαπητέ μου, τι μπαίνει απ' τις μισάνοιχτες πόρτες;το ρεύμα μόνον.Δεν είναι απόλυτη θέση.Είναι δυστυχώς επίγνωση.Εμπειρία χρόνων.Και μετά..έρχεται..το ρεύμα και σου ζητά τα ρέστα.Γιατί εξέλαβε το αίμα για τσάι.
για nyxterino: φυσικά και θα διαφωνήσω..
εκτός από τα ρεύματα, απ΄τις μισάνοιχτες πόρτες μπαίνει το φώς, ο ήλιος αλλά και οι φεγγαροαχτίδες, μπαίνει η δροσιά, μπαίνει το άρωμα των λουλουδιών, της γαριφαλιάς του γιασεμιού,...,..., το αρμυρίκι κι η σπιρτάδα της θάλασσας, το θυμάρι και τι δεν μπαίνει.... και σείς αγαπητή διαλέξατε μόνο τα ρευματα;...
Βέβαια τη πόρτα του ο καθένας διαχειρίζεται όπως δεί...
από χρόνους τώρα επέλεξα τις πόρτες μου να έχω ολάνοιχτες - διάπλατα που λένε - και για να μην χτυπάν, έβγαλα τα πορτόφυλλα και τα ακούμπησα απέξω, πάνω στο πεζούλι με τα λουλουδικά...
μπορεί και ζήτημα αισθητικής να είναι.. ίσως...
για ανώνυμο: πάνε πολλά χρόνια και η μνήμη, ως προς τα λατινικά, ασθενής...
πόρτες για κάθε περίπτωση.ρώτα και τα κλειδιά για του λόγου το αληθές.
για mito: αγαπητέ μου, τελικά πάντα θα είμαστε εκτεθειμένοι σε βροχή "άσχετων αντικειμένων" που μετατρέπουν τον έρωτα σε φενάκη...
και για να αποφύγουμε το μπλέξιμο με τα κλειδιά.. ας καταργήσουμε τις κλειδαριές....
"υπεροψία και μέθη θα είχε ο Δαρείος"
ο nikitas, μέθη μπορεί, υπεροψία ΠΟΤΕ....
O Δαρείος είχε.Και έχει.
Ο Δαρείος ως παρελθόν, ως ιδέα ή ως επιθυμία;...
Ό τι απομένει χωρίς τη μάσκα.
... είχε ο δαρείος μάσκα;
ερώτημα:
πόσες φορές η μάσκα είναι επινόηση του άλλου προς δικαιολόγηση στάσης;
Θα ρωτήσουμε όσους την "ενδύονται"
Και ανάλογα με την αναπαράσταση,θα πάρεις και την "απάντηση"
αυτό προϋποθέτει"συγκέντρωση" στοιχείων από κοινού - για το αντικειμενικό του πράγματος -κάτι ως επιτροπή ας πούμε, άρα και "συγκέντρωση" ατόμων....
Ναι ,ε;Με δυο είναι έρωτας.Με τρεις είναι παρτούζα.Με ειδοποιείτε και στις δυο περιπτώσεις και έρχομαι.
προφανώς αλλάζεις μάσκα....
εγώ χωρίς.Γυμνή.Εσείς φροντίστε τι θα φοράτε, ή μάλλον ποια θα φοράτε.
εμείς, δυστυχώς ή ευτυχώς, στερούμεθα μουτσούνας...
μουτσούνα άλλο.μάσκα -προσωπείο άλλο.
αδιέξοδος...
οπότε θέση έχει η ρήση του Piradello: "έτσι είναι αν έτσι νομίζετε"
καληνύχτα σας...
"ο καθένας μας είναι πιο πολύ κι από ένας, πολλοί, ένας πολλαπλασιασμός του ίδιου μας του εαυτού".
Δημοσίευση σχολίου