χωρις λόγια ...
προς το παρόν
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πληροφορίες
- nikitas
- ... Τί είναι, όμως, ο εαυτός; Είναι η επιτομή όλων όσα θυμόμαστε. Γι' αυτό και το τρομακτικό στον θάνατο δεν είναι η απώλεια του μέλλοντος, αλλά η απώλεια του παρελθόντος. Η λήθη είναι μια μορφή θανάτου, παρούσα στη ζωή ... [Μίλαν Κούντερα]
5 σχόλια:
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
Σαν μοναχός χωρίς το ράσο,
σαν προσφυγάκι δίχως πάσο.
Έτσι κι εγώ το δρόμο έχασα κι αργούσα
γιατί χωρίς, χωρίς ελπίδα αγαπούσα...
Κλείσε τα μάτια σου
να φύγω να χαθώ.
Γι΄ αυτά τα μάτια σου
θα ξαναρθώ.
Γι΄ αυτά τα μάτια σου
πεθαίνω, ξεψυχώ
κλείσε τα μάτια σου
ν΄ αναστηθώ.
Σαν την αυγή μετά τη νύχτα,
σαν το φιλί μετά την πίκρα.
Έτσι κι εσύ ήρθες στη μαύρη μοναξιά μου
φωτιά να βάλεις στα όνειρά μου.
Κλείσε τα μάτια σου
να φύγω να χαθώ,
γι΄ αυτά τα μάτια σου
θα ξαναρθώ.
Γι΄ αυτά τα μάτια σου
πεθαίνω, ξεψυχώ
κλείσε τα μάτια σου
ν΄ αναστηθώ.
"Γι΄ αυτά τα μάτια σου
θα ξαναρθώ."
"[...] Μα ποιος θα 'ρθει να κρατήσει την ορμή μιας μπόρας που πέφτει;/ Ποιος θα μετρήσει μια - μια τις σταγόνες πριν σβήσουν στο χώμα/ Πριν γίνουν ένα με τη λάσπη σαν τις φωνές των ποιητών;/ Επαίτες μιας άλλης ζωής της Στιγμής λιποτάχτες/ Ζητούνε μια νύχτα απρόσιτη τα σάπια τους όνειρα./
Γιατί η σιωπή μας είναι ο δισταγμός για τη ζωή και το θάνατο."
αναγνωστάκης - εποχές
Ὄρθιος καὶ μόνος σὰν καὶ πρῶτα περιμένω.(Αναγνωστάκης)
"...
Μίλα.
Πες ¨αστέρι", που σβήνει.
Δεν λιγοστεύει η σιωπή με μια λέξη.
Πες "πέτρα",
που είναι άσπαστη λέξη.
..."
Κ.Δημουλά, ΤΟ ΛΊΓΟ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ
Δημοσίευση σχολίου