Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Παιχνίδι αιχμηρό


Από τις εκδόσεις Gutenberg, κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή της  συναδέλφου Νόνης Σταματέλου "Παιχνίδι αιχμηρό"

Η Νόνη  ζει και δημιουργεί στα Γιάννενα όπου εργάζεται ως καθηγήτρια με έντονη εκπαιδευτική και πολιτιστική δράση.

Για τα ποιήματά της "Μάνα" και "Παιχνίδι αιχμηρό",  τιμήθηκε με το 1ο βραβείο, στον 3ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό ποίησης Βόλου (2008).




ΜΑΝΑ

Το διάνεμά σου μεσ' στο σπίτι
Σαν να μην έχεις φύγει από καιρό.
Κάπου-κάπου θαρρώ πως τις νύχτες
Κάποιος ποτίζει το βασιλικό
Και σα δροσίσει τα χαράματα
Κλείνει απαλά το τζάμι.
Νά ρχεσαι
Να με ξυπνάς
Και να μου σκεπάζεις την πλάτη
Όπως τότε.
Να μου διαβάζεις στη γωνιά μας
απ' το παλιό αναγνωστικό.
Έχει άλλη γλύκα ο Παπαδιαμάντης
απ' το στόμα σου, μάνα
Άλλο βάρος τα Συναξάρια.


ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΙΧΜΗΡΟ

Από μικρό παιδί κάνω παιχνίδια με τις λέξεις.
Μ΄ άρεσε πάντα να τις βάζω στη σειρά
Να τους αλλάζω θέση, να τις κοιτώ από μακριά
Να βάζω ανάμεσά τους άλλες, καινούριες.
Σαν χελιδόνια μοιάζανε στο σύρμα
στου τετραδίου τις γραμμές.
Σαν να μιλούσαν μεταξύ τους
Για κάποιο αιώνιο μυστικό
Για κάποιο μαγικό ταξίδι.
Μου άρεσαν πολύ οι λέξεις που είχαν λ
Όπως κυκλάμινο, λουλούδι, αεροπλάνο
Γιαννούλα, θάλασσα, ποδήλατο, λιμάνι. 
Μετά αγάπησα πολύ όλα τα γράμματα
Κι' άρχισαν να μου λεν τα μυστικά τους
Να παίρνουν μόνα τους μια θέση στο λευκό χαρτί
και να μου ψιθυρίζουν τ' όνομά τους.

Καμμιά φορά μου φεύγουν απ' τα χέρια οι λέξεις
Δεν τις προλαβαίνω
Και τρέχουν-τρέχουν και πετούν σαν μεθυσμένες.
Κουράζομαι για να τις κυνηγώ 
Μου παίρνει και μερόνυχτα.
Λ ί γ ο ι πιστεύουν ύστερα πόσο πονάει
των λέξεων το παιχνίδι
Και πως τα δάκρυα στο χαρτί κάνουν λακκούβες
και οι λεξούλες μου σκοντάφτουν και χτυπάνε.
Κι' αν είσαι μέσ' σ' αυτούς τους λ ί γ ο υ ς
και μόνο τότε βλέπεις την αλήθεια
Πως είν'η ποίηση παιχνίδι αιχμηρό.
Πως
Καμμιά φορά
για ν
α φτιάξεις ένα στίχο
Ίσως πρέπει να χάσεις ένα φίλο σου
ή ένα κομμάτι της υπόληψής σου.
Πρέπει να εκτεθείς
Αν αγαπάς τόσο πολύ
Τα παιδικά παιχνίδια με τις λέξεις.

Νόνη Σταματέλου

15 σχόλια:

mitos είπε...

Το τρίτο φτερό δεν είναι ουτοπία...

Ανώνυμος είπε...

"Οι δρόμοι που αγάπησα χαθήκαν
ή δεν τους αναγνωρίζω πια.
Κι η αθωότητα
απ' τα βάθη του μυαλού μου
επιμένει να μου ορίζει τον κόσμο."

απο το "ΦΟΡΤΙΟ ΒΑΡΥ" της παραπάνω συλλογής.
αφιερωμένο...

nikitas είπε...

mitos
... απο ένα .. ξεπουπούλιασμα, όποιο φτερό και να διαλέξεις, φτερό θα είναι...

ανώνυμος

και τελειώνει
"...
κι ο φόβος, φόβος.
μην ξεπουλήσουμε το όνειρό μας
μην αφεθούμε στο συρμό."

Ανώνυμος είπε...

Η ποιητική συλλογή "Παιχνίδι Αιχμηρό" είναι κάτι το διαφορετικό στην υποκουλτούρα που κυριαρχεί σήμερα και ιδιαίτερα στην ποίηση και συχρόνως εξωτερικεύει μια ευαισθηασία, το ψυχικό πλούτο και το υπόβαθρο της ποιήτριας. θερμά συγχαρητήρια Νόνη. Περιμένουμε και άλλες ποιητικές συλλογές...!

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ πολύ όσους τίμησαν το μικρό κόκκινο βιβλιαράκι μου,όσους το αγάπησαν.Σας υπόσχομαι πολλές ποιητικές συλλογές ακόμα...
Νόνη

Ανώνυμος είπε...

στο προηγούμενο σχόλιο,κατά λάθος πάτησα το "ανώνυμος",ενώ ήθελα να ευχαριστήσω επώνυμα!!!Συγνώμη παιδιά.

nikitas είπε...

νόνη θα περιμένουμε....

καλό μήνα

Ανώνυμος είπε...

Καλή Σαρακοστή
Καλή Άνοιξη!!!

Ανώνυμος είπε...

Καλή Σαρακοστή
Καλή Άνοιξη!!!

Ανώνυμος είπε...

Όταν αντίκρισα για πρώτη φορά το βλέμμα σου εντυπωσιάστηκα! Ποτέ ξανά δεν είχα δει ένα τόσο καθαρό, λαμπερό και ακτινοβόλο βλέμμα. Δεν κατάλαβα...
Όταν σε γνώρισα, άρχισα να καταλαβαίνω...
Όταν διάβασα τα ποιήματά σου κατάλαβα. Κατάλαβα πόσα έκρυβε αυτό το βλέμμα. Πόση αγάπη, πόση ανθρωπιά, πόση καλοσύνη, πόση ευαισθησία, πόσες εμπειρίες και πόσα βιώματα, πόσες χαρούμενες και πόσες δυσάρεστες στιγμές. Πόσα μπορεί άραγε να χωρέσει αυτή η ψυχή σου...;
Τ.

Ανώνυμος είπε...

Ο κόσμος που κατέκλυσε το Καμπέρειο,με την ουσιαστική και σιωπηλή συμμετοχή του,μετέτρεψε την παρουσίαση μιας ποιητικής συλλογής σε "μυσταγωγία".Το παιχνίδι αιχμηρό με τη συνοδεία του πιάνου γλύκανε φίλους,συναδέλφους και μαθητές που έφευγαν γαληνεμένοι...

Νόνη είπε...

ΠΕΡΙΓΕΛΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ

Παράξενο κι' ανέλπιστο πού 'ρθε το
Καλοκαίρι...
Η μάνα μου κι' η Παναγιά
κρατώντας με απ' το χέρι
μου δείχνουνε τα πέλαγα.
Με νοιάζονται
και με ταϊζουν τρυφερά γάλα και μέλι.
Κι' ένα καράβι ολόλευκο
ολόλαμπρο,ανθοστόλιστο
με καπετάνιο αρχάγγελο και βασιλιά
φάνηκε στ' Αγιονέρι...
Κοχύλια,φρούτα και βιολιά,
παιχνίδια με τον άνεμο,
κόκκινες φυσαρμόνικες
στων τζιτζικιών το στόμα...
Περιγελώντας τον καιρό
κρεμώ στου γλάρου το φτερό
το παιδικό μου πρόσωπο.

Νόνη είπε...

Την 1η Αυγούστου παρουσίαση της ποιητικής συλλογής "παιχνίδι αιχμηρό",στις Τσουκαλάδες,στην πλατεία...

Νόνη είπε...

..."Πρέπει να στήσεις ώρες τ' αυτί σου στο μεσημέρι/για ν' ακούσεις εδώ τα τζιτζίκια/Ακούγονται μακριά.../

Μην ξεχάσεις τα ψάθινα καπέλα/
/έχει πολύ ήλιο στα νησιά/Ρίξε στ' αμάξι κι' εκείνα τα τέσσερα μεγάλα φτερά..."

Ανώνυμος είπε...

εκδηλώσεις του πολιτιστικού συλλόγου Τσουκαλάδων,τέλος Ιουλίου-αρχές Αυγούστου 2009.............
Αφιέρωμα στο ζωγράφο Θόδωρο Στάμο,εργαστήρι ζωγραφικής,παρουσιάσεις βιβλίων κλπ!!!!!!!!!!