Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

το φιλί


Εκατό ετών «Το φιλί» του Κλιμτ

Το αιωνόβιο "Φιλί" του Αυστριακού ζωγράφου Γκούσταβ Κλιμτ αποτελεί πηγή έμπνευσης για τα ερωτευμένα ζευγάρια, που επισκέπτονται σήμερα το Μουσείο Μπελβεντέρε στη Βιέννη. Ο βασικότερος εκπρόσωπος του κινήματος της αυστριακής "Απόσχισης" που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της Αρ Νουβό ολοκλήρωσε το δημοφιλέστερο ίσως έργο του πριν από ακριβώς εκατό χρόνια, το 1909. Το θρυλικό "Φιλί" του είναι χαρακτηριστικό της "χρυσής περιόδου", κατά την οποία χρησιμοποιούσε κατά κόρον το χρυσό χρώμα ως διακοσμητικό στοιχείο.

Ένα φιλί μπορεί να είναι μια τρυφερή χειρονομία, ένας ψυχρός χαιρετισμός ή έκφραση έντονου ερωτικού πάθους. Μπορεί επίσης να είναι δείγμα αθώας χαράς, εκδήλωση σεβασμού ή ακόμα και προδοσίας, όπως στην περίπτωση του Xριστού

Tο φιλί, στις διάφορες μορφές του, αποκτά ποικίλες σημασίες. Tο συναντάμε σε κάθε μήκος και πλάτος της Γης και σε όλους τους πολιτισμούς  Aυτό με τη μεγαλύτερη συχνότητα, εδώ και εκατομμύρια χρόνια, είναι το ερωτικό φιλί. Φιλί χωρίς σεξ μπορεί κάλλιστα να υπάρξει, δύσκολα όμως απουσιάζει το φιλί από μια γεμάτη πάθος ερωτική επαφή. Δεν είναι λοιπόν καθόλου περίεργο που οι περισσότεροι άνθρωποι θυμούνται το πρώτο τους φιλί. Σύμφωνα με στατιστικές έρευνες στην Ευρώπη, οι γυναίκες προτιμούν να φιλάνε, ενώ οι άντρες να τους φιλούν. Οι τελευταίοι μάλιστα είναι αρκετά πιο περίπλοκοι. Ενώ δεν είναι εξαιρετικά εκλεκτικοί όταν πρόκειται να κάνουν σεξ με μια γυναίκα, αποδεικνύονται αρκετά δύσκολοι για το πώς και πόσο θα φιληθούν. Γιατί άραγε; Ίσως για τον ίδιο λόγο που και οι πόρνες δεν αφήνουν να τις φιλήσουν στο στόμα οι πελάτες, γιατί το φιλί σημαίνει κάτι περισσότερο και βαθύτερο από την απλή σαρκική επαφή.

...........................................................

περισσότερα εδώ: http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=783


3 σχόλια:

mitos είπε...

Της Κικής Δημουλά ΕΠΙΤΎΜΒΙΟ

"Κάθε φιλί που δίνεται, μα κάθε ανεξαιρέτως
ένα τοις εκατό αποτελείται
από αιωνιότητα
κι όλο το άλλο από τον κίνδυνο
να είναι το τελευταίο."

Αλλά και το τελευταίο
ακόμα πιο φιλί θα λέγεται

όσο καιρό τουλάχιστον
θα το τραβολογάνε
η μνήμη από τη μία μεριά
η λήθη από την άλλη
η καθεμιά δικό της θεωρώντας το

ώσπου ο δίκαιος Σολομών
για να φανεί ποιανής δικό της είναι
στη μέση θα απειλήσει να το κόψει
μισό να πάρει η μια μισό η άλλη

κι όποια από τις δύο κάθε φορά
-ποτέ δεν είναι η ίδια-
ουρλιάξει μη.

Κάθε φιλί
αποτελείται εξολοκλήρου από τον κίνδυνο
να είναι το τελευταίο.

Διαρκές είναι μόνο
εκείνο το φιλί που ουδέποτε εδόθη.
Σοφές, ειρηνικά το νέμονται
η αναμονή και η παραίτηση

άνθη αντίπαλα οι δυο τους
σε κοινό συμβιβασμένο ανθοδοχείο
κενοτάφιο στολίζουν.

μαριάννα είπε...

Θα ευχηθώ από δω καλό μήνα και καλά κούλουμα! Γιατί μου αρέσει πολύ ο Κλιμτ και φυσικά το θέμα «Φιλί»! Το έχω κι εγώ παλιότερα υμνήσει με ποστ, πόσο μάλλον οι ζωγράφοι, οι φωτογράφοι και οι ποιητές... Το περίφημα φιλιά του Robert Doisneau άφησαν επίσης εποχή, καθώς και τα κινηματογραφικά φιλιά, όπως «'Οσα παίρνει ο άνεμος», «Καζαμπλάνκα» κτλ

Και καλή Σαρακοστή!

nikitas είπε...

το θρυλικό "φιλί" αλλά και το φιλί της .. προδοσίας... Κι όχι της προδοσίας του Χριστού, όχι. Μιας προδοσίας ακόμα χειρότερης....
Λέει, οι άντρες -στατιστικά, αλλά ποιος τις λογαριάζει τις στατιστικές... - αποδεικνύονται αρκετά δύσκολοι για το πώς και πόσο θα φιληθούν, που σημαίνει όταν "ενδίδουν" σε φιλιά πάει να πει νοιώθουν κάτι παραπάνω.. κι όταν εκείνα τα φιλιά αποδεικνύονται κάλπικα; δεν είναι προδοτικά;

καλό μήνα
όσο για τη .. σαρακοστή.. σίγουρα όχι στα φιλιά...