Κυριακή 5 Απριλίου 2009

από του ΑΝΚΥΡ, χωρις λόγια...





Κουράστηκε η πέννα μου
με τα καμώματά τους
όλα τα θέλουν , φίλε μου
μονά ζυγά δικά τους !
.

2 σχόλια:

AERIKO είπε...

Εγώ τ΄ανοίγω τα φτερά μόνο στις καταιγίδες και δίνω θάρρος στα πουλιά που χάσανε τσ΄ελπίδες.
Ο,τι γραφτεί μες την ψυχή, καλό - κακό, δε σβήνει και έχει το χέρι του γραφιά, για πάντα, την ευθύνη.
Πάντοτε σβήνει ένα κερί στον άνεμο αφημένο κι ευθύνη έχει απού ΄πρεπε να το κρατά αναμμένο.

Η Κούραση αυτή είναι απόλυτα επικοδομοιτική αφού στην ουσία σημαίνει ενσυναίσθηση αλλα και ανασύνταξη δυνάμεων.Ανεξάντλητη η δύναμη της ψυχής χωρίς όρους και όρια.
Xαμογελαστή Καλημέρα κι ευχή για μια όμορφη εβδομάδα.

nikitas είπε...

@AERIKO

εξαιρετικά σ' ευχαριστώ....
από καρδιάς και χωρίς περιττά λόγια.

Καλή βδομάδα