Σάββατο 9 Μαΐου 2009

δρόμοι ...

Φεγγάρι μου κουράζω σε και σου χω γίνει βάρος μα και να πω και μυστικό, δεν έχω αλλού το θάρρος.

Μόνος
 στην παραλιακή
κι η θάλασσα 
χίλιες μικρές αναλαμπές 
ταξιδιάρικες



απάνω το  φεγγάρι 
ουρανόστρατο
ν'  ανοίγει δρόμους

αγκαλιάζεις τη δικιά σου φεγγαροαχτίδα 
και ταξιδεύεις...

φεύγεις....

όλοι φευγουμε......                              
ο καθένας τη ρότα του χαράζει



2 σχόλια:

AERIKO είπε...

Στο μετερίζι τσ’ ανθρωπιάς και τση τιμής το χρέος, εκεί θα στέκω να πατώ κι ας είμαι ο τελευταίος!

Φεγγάρι τόσα μυστικά που σου χουνε πωμένα να μη σ ακούσω μια φορά να ξεστομίσεις ένα.

Φεγγάρι μου εξέχασες απόψε να περάσεις τση νύχτας μα και τσή καρδιας την καταχνιά να σπάσεις.

Να τη μοιράζειςτηνκαρδιά.Αμοίραστη, χαλιέται. Χάρισμα τηνε παίρνομε,
Χ ά ρ ι σ μ α να κερνιέται.

Εγώ ζηλεύω το κερί για την υπομονή του που πάντα στέκει όρθιο κι ας λιώνει το κορμί του

Πάντα θλιμένος περπατώ σαν το χλωμό φεγγάρι που με τον ήλιο δεν μπορεί να γίνουνε ζευγάρι


Πάντα μ αρέσει να πετώ με κόντρα τον αέρα,δεν τα διπλώνω τα φτερά κι ας με πετάξει πέρα

Καράβι κάνω την καρδιά, την πεθυμιά κατάρτι,κι απλώνω σίγουρο πανί το νου μου τον αντάρτη

Τρέχει νερό στον ποταμό κι η θάλασσα το πίνει,τρέχει κι η νιότη και περνά μιαν αστραπή και σβήνει.

Κρίνοι ζουμπούλια, γιασεμιά στο σπίτι σου ν ανθούνε Κι ολου του κόσμου οι χαρές στο δρόμο σου να μπούνε.

Χαμογελαστή Καλημέρα και όμορφο Σ/Κ
εύχομαι. :))

nikitas είπε...

ένα ευχαριστώ είναι λίγο, πολύ λίγο…
επιφυλάσσομαι….

Καλή σου νύχτα