Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

στα κλαρίνα

Δευτέρα 6 του αλωνάρη (!!! - τι θυμήθηκα)
παραμονή της αγίας κυριακής, στο βλυχό, στο πανηγύρι των συλλόγων,
αγάθη - δημητρόπουλος, κλαρίνο

μ' ενα φεγγάρι γιομάτο να μας κρατάει συντροφιά μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες που αποφάσισε να βασιλέψει πίσω απ' την αμαλή

"γεύση" τραγουδι - κλαρίνο γιώργος δημητρόπουλος



κι αυτό το τραγούδι της αγάθης [γιάννη μου το μαντήλι σου...]
αφιερωμένο στο mitos που το παρήγγειλε και το " απόλαυσε" διαδικτυακά, θαυμάζοντας τη φεγγαρόλουστη ακρόπολη

οι λήψεις με κινητό και υπό "πίεση" αδικούν τους εκτελεστές, συγνώμη...

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κλαρίνα και καντάδες,η Λευκάδα πάντα των αντιφάσεων!

"το λέρωσε η ξενιτιά, τα έρημα τα ξένα.."

από την άλλη πλευρά, φιλιά με θάλασσες άγριες κι αμοριανά περάσματα.

nikitas είπε...

η λευκάδα των αντιφάσεων και της ... συμφιλίωσης των αντιφάσεων ίσως (;)
[πάντα, λευκάδα ιδιόμορφη, ιδιότροπη, ιδεότροπη (!!)]

http://www.greektube.org/content/view/52746/2/
αφιερωμένο

πάει με το αργόσυρτο τραμπάλισμα του καικιού σε ήρεμη θάλασσα και τον μονότονο ήχο της μηχανής...
από θλίψη, για νάναι του αφρού το ξέσπασμα που φέρνει από δάκρυ;

κι ακουμπισμένος στην κουπαστή, να τρέχει ο νους πιο γρήγορα να φτάσει..
ν΄ ακούς της καρδιάς το χτύπο, που αδημονεί σα πλάθει ο νούς σενάρια συνάντησης...

περάσανε χρόνια τόσα κι άλλα πολλά
εκείνες τις μηχανές αντικαταστήσανε άλλες γλυκειές στον ήχο
κι η καρδία πιά δεν αδημονεί
περιστρεφόμαστε στην ίδια θεματολογία/ μαυρη της ζωής μας τρύπα...
κι οι θάλασσες απομακρύνθηκαν...
ίσως/μπορεί, και μεις να γεννήκαμε ένα με τις θάλασσες, κι όσο χανόμαστε μέσα τους τόσο απομακρυνόμαστε απ' αυτές....

έμεινε μονάχα ο αχός σα σβήνει ο κυματισμός

σου εύχομαι ήρεμες θάλασσες, γλυκά περάσματα

Ανώνυμος είπε...

δεν αδημονεί πια η καρδιά, Νικήτα;;τι κρίμα..

αυτό είναι ο θάνατος.

καλά περάσματα και σε σένα..

Ανώνυμος είπε...

ενθουσιασμένη με την "Αμοργό" σου!!!!ευχαριστώ πολύ!!!

nikitas είπε...

εποχές που από τον ήχο της μηχανής γνώριζες ποιός περνά

μπορεί και θάνατο να το πεις, της συνήθειας και του κατ' εξακολούθηση, μπορεί και της εμπειρίας ενστάλαξη...
που και πόση η διαφορά;
προσδιορίζεται;

δεν ξέρω, αυτή η παρουσίαση της αμοργός κάπου μ' εγγίζει ιδιαίτερα

καλή σου νύχτα

Ανώνυμος είπε...

σημασία-εσύ το' πες -έχει το ταξίδι και η θάλασσα.

έπαψε να με αφορά η αναζήτηση νεκροζώντανων.

η Αμοργός σου είναι το ταξίδι.

(κι αν τα παραπάνω ενώνονται μέσα στην κατάφωρη αντίθεσή τους...ε..χαλάλι σου!!!)

μια όμορφη νύχτα, λοιπόν!