Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

πριν 21 χρόνια


στιγμές του χρόνου καταχωνιασμένες.
κι έρχεται η συγκυρία, το τυχαίο να ανασκαλέψει, να τις φέρει στην επιφάνεια
γλυκόπικρες αναμνήσεις

δευτέρα 23 ιανουαρίου 1989
"Δόθηκε το μπουγιουρντί στο "ζεύγος" ενώπιον του συλλόγου. Αντιδράσεις καθαρά ηλίθιες. Άρνηση παραλαβής. "Ο αγώνας τώρα αρχίζει", " Θα το μάθει το πανελλήνιο" κλπ. Προσπάθεια δημιουργίας κίνησης από τους συγκεκριμένους χωριανούς. Και μια διαμαρτυρία από κάποιους μαθητές (φεύγει ο προστάτης!!!). Θνησιγενείς κινήσεις, μόνο που επιβαρύνουν....
Ψευδούλης: "Μήπως φταίνε και οι άλλοι καθηγητές;" !!!
.........................................................................................

Το σχολείο συντεταγμένα για εκκλησιασμό στον Άγιο Νικόλαο. Κλήμη του ιερομόναχου .....
...........................................................................................
Η μέρα κύλησε ευχάριστα μετά το "ξεμπέρδεμα" και την απομάκρυνση τους. Ηρεμήσαμε.
Στο μεσημεριανό φαγητό, μετά από αρκετό καιρό νοιώσαμε άνετα.
...............................................................................................
Επίσκεψη στου Κλήμη ( του μάγειρα) στο Κούλι για τα χρόνια πολλά.
................................................................................................"
....................................................................................................
Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 1989
"Τέλος (;) στην ανοχή του "ζεύγους". Με το λεωφορείο έλαβα τις αποφάσεις ΠΥΣΔΕ και Νομάρχη με τις οποίες μετατίθενται........... Τηλεφώνησε ο Προιστάμενος . Οπωσδήποτε τη Δευτέρα το πρωί να επιδοθούν ώστε να αποκατασταθεί η εύρυθμη λειτουργία του Σχολείου. Χάθηκε το ταξίδι στην Αθήνα, το πολλά υποσχόμενο...
.......................................................................................................
Είναι αλήθεια κάπου φοβήθηκα. Ίσως άδικα, αλλά ποιός ξέρει ποιές οι αντιδράσεις των "σχιζοφρενών"; Και είμαι μόνος για Σαββατοκύριακο. Γι αυτό να αποφεύγω να βρεθώ απροετοίμαστος μπροστά τους. Δεν μπορεί να μην ξέρουν....."

αποσπάσματα εποχής...................

σε μιά γωνιά βρεθήκαμε, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, να υπηρετήσουμε.
τι ποιό απλό τα χρόνια που θάμαστε εκεί, ήσυχα και καλά να περάσουμε;
κι όμως!!!
νωρίς, σχετικά, "βγήκανε τα μαχαίρια"
και φτάσαμε στο αποκορύφωμα............

η ζήλεια!!!!
απρόβλεπτη των γυναικών η συμπεριφορά ( εν προκειμένω, για να μην παρεξηγηθούμε)

Η μιά, αισθησιακή, στο τσιφτετέλι φοβερή μα και στο χορό της κοιλιάς υπέροχη!!!
λές κατευθείαν απ' της ανατολής χαρέμι ήρτε!!!
[και κείνη η μουσική, αυθεντική (originale)ORIENTALE.... μα πιό ταξιδευτικά τα λιβανέζικα. αυθεντική ηχογράφηση! πόσες βραδυές.......]
πως να μην περιτριγυρίζεται από τα σερνικά;

κι η άλλη. που τόφερνε βαριά πώς δεν την πρόσεχε κανένας. που τόσες προσπάθειες έκανε εις μάτην! που "τάριχνε" ωμά, αλλά.....
η μέρα με την νύχτα - κι όχι πως δεν βλεπότανε, αλλά η αύρα, φαίνεται, η αρνητική (!!)....
[τούτη, λοιπόν, διασχίζοντας της αγοράς το δρόμο - μπας κι είχε τους πολλούς βατούς δρόμους ο τόπος; - σαν έβλεπε παρέες μαζεμένες, με κάποιο τρόπο μυστήριο ανόρθωνε τον πισινό και τον κουνούσε πέρα δώθε - τάχα μου προκλητικά..
κι έλεγε ο ταχυδρόμος: ρε σείς σα περνά τούτ' δω μ' θυμίζ' τ' σιτροέν τ' γιώργ(το CITROEN με την υδροπνευματική ανάρτηση με τη μαργιόλικη συμπεριφορά]
και ζήλευε που δεν είχε τον που 'πιθυμούσε ενώ η άλλη μπορούσε και καβάτζα νάχει....
κι ηρτε κι "έδεσε" με τον άλλον, τον χρησιμοποίησε δηλαδή, για να εκδικηθεί!!

ανάρτηση αφιερωμένη, του κλήμη σήμερα...

4 σχόλια:

Λίτσα είπε...

καλημέρα, nikitas!
περί των δύο κυριών-της οδαλίσκης και της αγκομαχούσης-ουδέν γνωρίζω!!

πάντως ο λόγος σου, εικονοπλαστικός και πάντα ιδιαίτερος, έλκει,πώς να το κάνουμε!

να περνάς καλά.

nikitas είπε...

areti

πρώτα να σ' ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια. μήπως είναι λίγο - λέω λίγο - υπερβολικά; (για την ορθογραφία; καλά άστο ...)

τις αναφερόμενες κυρίες φυσικό είναι να μην τις ξέρεις.

διαβάζοντας στο σχόλιο σου τον προσδιορισμό της προβληματικιάς "αγκομαχούσα"!!!, εξεπλάγην..
δεν θα μπορούσε να βρεθεί καταλληλότερη λέξη!!! ανακαλώντας στιγμές, ακόμα και την ομιλία της, πραγματικά είχε αυτό το τέμπο του μόνιμου αγκομαχητού!!!
έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια και τυχαία να βρεθεί το καταλληλότερο επίθετο!!!!

οι φωτογραφίες εποχής

να είσαι καλά
καλή βδομάδα να έχεις

------ είπε...

ε... οσο ναναι ο χορός της κοιλιάς δίνει πόντους σε μια γυναικα ...πώς να το κανουμε!!!!χαχαχα!!!!
Την καλησπέρα μου

nikitas είπε...

φαντάσου! αντικειμενικά κριτήρια, λέει, γνώση χορού κοιλιάς!! ή μπάς και...


καλώς εκόπιασες Nana