... υπάρχουν αποσκευές από το ταξίδι της επιστροφής, που έμειναν άθικτες,
καταχωνιασμένες στο υπόγειο μέχρι σήμερα.
για πολύ καιρό απέφευγα να κατέβω στο υπόγειο.
άλλοτε από βαριεστημάρα, άλλοτε από άρνηση
κι άλλοτε, απλά επειδή έχει σκοτάδι
μέχρι σήμερα .....
μιλτιάδης πασχαλίδης
εξόριστοι, ξεγραμμένοι και προδομένοι,
θεοί πληγωμένοι,
αναρωτιούνται που ξεχνιούνται κι ως πότε ...
για μια λαχτάρα ...
11 σχόλια:
Φίλε μου,
Το πρωί που ξύπνησα,έξυσα τα αρχίδια μου και βρήκα ένα σπυρί. Το πάτησα. Το πύον τινάχτηκε σαν μακαρόνι,αλλά έτσουξε η σούφρα μου.Αυτά.
"Δύο εκ του ενός"
... να υποθέσω, από κλωνοποίηση προέρχεστε και μάλιστα κυττάρου όρχεως.
έτσι εξηγείται το, προφανές, ανεγκέφαλον...
Αχχχχχχχχχχχχχχχ πώς τα λες! Τώρα κάβλωσα....Με άναψες.....
"Δύο εκ του ενός"
φυσικά.
άλλωστε δεν σας μένει άλλο τι παρεξ αυτοικανοποιούμενος/η να ζείτε στα στενά όρια του ορίζοντα των γεγονότων σας, που ορίζει ακριβώς η περιορισμένη σας γενετήσια περιοχή - είπαμε άλλωστε, προφανές το ανεγκέφαλον.
α, και πού 'σαι. το να εξεμείς χρήσιν ανωνυμίας κάνοντας δεν είναι μαγκιά.
μαγκιά είναι να τα 'χεις και τα δύο (πράγμα αδύνατο -συ είπας- το πρωί τα ψάχνεις κι αντί όρχεων βρίσκεις σπυρί) και να βγεις στα ίσια να πεις τι σε ενόχλησε κι όχι ακάλεστος να προκαλείς.
αυτά και τέλος.
στους φίλους επισκέπτες
ένα συγνώμη
nikitas,καλημέρα:)
περί υπογείων-υπόγειος κι ο λαβύρινθος του Μίνωα-ο λόγος..σκέφτομαι μιαν ανάρτηση, αφιέρωση σε σένα!!
να περνάς καλά!!
areti
υπόγειο
ως ταξίδι μύησης, γνώσης κι ολοκλήρωσης; κάθοδος που ακολουθείται από άνοδο. εναλλαγή μήτρας και τάφου.
" Όταν κατέβουμε τη σκάλα, τι θα πούμε/
στους ίσκιους που θα μας υποδεχτούνε,/
αυστηροί γνώριμοι, αόριστοι φίλοι,/
μ' ένα χαμόγελο στ' ανύπαρκτα τους χείλη;"
... στην αναμονή.
"Να κριθεί κάθε Άνοιξη από τη χαρά της
από το χρώμα του το κάθε λουλούδι
από το χάδι του το κάθε χέρι
απ' τ' ανατρίχιασμα του το κάθε φιλί"
"Ήσυχα περιμένω γι αυτό που αγνοώ.
Το μέλλον μου και του κάθε πράγματος το μέλλον.
Στο τέλος, η σιωπή μόνο θα υπάρξει,παντού
Εκτός από εκεί όπου της θάλασας τα κύματα
Θα ξεπλένουν το τίποτα."
F.PESSOA. 13-12-1933
Αρέθουσα της Ορτυγίας
των ομβρίων θεότητα,
οι
"Διαρρῆχτες τοῦ ἥλιου
δὲν εἶδαν ποτέ τους πράσινο κλωνάρι
δὲν ἄγγιξαν φλογισμένο στόμα
δὲν ξέρουν τί χρῶμα ἔχει ὁ οὐρανὸς
Σὲ σκοτεινὰ δωμάτια κλεισμένοι
δὲν ξέρουν ἂν θὰ πεθάνουν
παραμονεύουν
μὲ μαῦρες μάσκες καὶ βαριὰ τηλεσκόπια
μὲ τ᾿ ἄστρα στὴν τσέπη τους βρωμισμένα μὲ ψίχουλα
μὲ τὶς πέτρες τῶν δειλῶν στὰ χέρια
παραμονεύουν σ᾿ ἄλλους πλανῆτες τὸ φῶς"
για αυτό
"Νὰ πεθάνουν"
ή έχουν πεθάνει;
mitos
"... όλα κι όλοι πανέτοιμοι για Κυριακές/
Που όμως/
όπως οι θάλασσες προς τις στεριές/
έτσι κι αυτές/
άρχισαν να μετατοπίζονται/
Δευτέρες μαστορεύοντας, Τρίτες και Πέμτες./ "
βαρβέρης
Δημοσίευση σχολίου