χωρίς τίτλο

Σε ραίνει γύραθε ο αφρός με της στιγμής τα κρίνα,
Νησάκι, είσαι στα κύματα σαν ο καρπός στο φύλλο
σε είδα ένα βράδυ, στη λοξή του αποσπερίτη αχτίνα,
απάνου - απάνου ν'  αναπνές, σαν αφημένο μήλο.