είναι το βράδυ απόψε θλιβερό

στα 48 σου "έφυγες"

προδομένος απ' τη μεγάλη σου καρδιά...

κι είναι το βράδυ απόψε θλιβερό ...

"Τ' αστέρια τρεμουλιάζουνε καθώς

το μάτι ανοιγοκλεί προτού δακρύσει.

Ο κόσμος τω δεντρώνε ρέβει ορθός.

Κλαίει παρακάτου η βρύση.

Από τα σπίτια που είναι σα βουβά,

κι ας μίλησαν τη γλώσσα του θανάτου,

με φρίκη το φεγγάρι αποτραβά

τ' ασημοδάχτυλά του."

φίλε, συνεργάτη, γείτονα, συγγενή

να πω καλό ταξίδι

αν, λέω αν, είναι τούτο δω ταξίδι...

"Οι μπάγκοι μας προσμένουν.Κι όταν βγει

το πρώτο ρόδο στ' ουρανού την άκρη,

όταν θα σκύψει απάνου μας η αυγή

στο μαύρο μας το δάκρυ

θα καθρεφτίσει τ' απαλό της φως.

Γιομάτοι δέος ορθοί θα σηκωθούμε,

τον πόνο του θα ειπεί κάθε αδερφός

κι όλοι σκυφτοί θ' ακούμε"

...

στον Δημήτρη που δεν είναι πια μαζί μας