' " κατεβαίνω πάλι
σε μεταλλεία κρυφά και τ' ανεβάζω σαν τετράγωνα
γέλια στις πλάτες μου ώριμα. Θα τα λυτρώσω ώ άνθρωποι
ή θα με θάψει ο σκοτεινός όγκος του Ωραίου; Ολόγυρα
με τους αγκώνες των βουνών σ΄ αρχαίες κοιλάδες
- λίκνα μεγάλα της βροχής και της φτωχολογιάς-
τώρα ανεβαίνω κυκλωμένος μ΄ αλαφρές φτερούγες
φτερούγες μέσα μου πλωτές."
[γιάννης δάλλας - από "σχέδιο ποιητικής"]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου