επιστροφή ...

" ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ
Κι όμως δεν αυτοκτόνησα.
Είδατε ποτέ κανένα έλατο να κατεβαίνει μοναχός του στο
           πριονιστήριο;
Η θέση μας είναι μέσα εδώ σ'  αυτό το δάσος
με τα κλαδιά κομμένα μισοκαμένους τους κορμούς
με τις ρίζες σφηνωμένες μες στις πέτρες.
                                              [αρης αλεξάνδρου] "














φαντάσου να 'χεις τις απαντήσεις, και να ψάχνεις να βρεις τα ρωτήματα....
σε σκοτεινό λαβύρινθο πορεία τρομαχτική.
σκέψη γιομάτη ρωγμές, αδύνατο να γιομίσουνε,
μα/κι αφήνουνε μπασιές στη φρεσκαδούρα.
ο χρόνος δεν φτάνει να ξεμπλέξει νου και λέξεις
οι λέξεις, αχ οι λέξεις, αινίγματα και χελιδόνια
καταδικασμένοι πού 'μαστε να τις υπηρετούμε

όσο κι αν δίνουμε να φτάσουμε στην κορυφή, πίσω κατρακυλάμε,
σίσυφοι, υπηρέτες αυτού που ήμαστε πριν....

πόσο παράλογη είναι η επιστροφή;