της σιωπής ...

"Ανεξιχνίαστη νύχτα πίκρα δίχως άκρη
Βλέφαρο ανύσταχτο
Πριν βρει αναφιλητό καίγεται ο πόνος
Πριν ζυγιαστεί γέρνει ο χαμός

Καρτέρι μελλοθάνατο
Σαν ο συλλογισμός από τον μάταιο μαίανδρο
Στην ποδιά της μοίρας του συντρίβεται."

[ελύτης]

ω!! μάτι υγρό, πραγματικά ανύσταχτο, λεπίδι δίκοπο

μπορώ ακόμα να ακροβατώ

όσο κι αν τα "ιερά ανακραυγάσματα" καλύπτεις με τη σιωπή σου ...

όσο κι αν με αδιόρατα πέπλα πασχίζεις να καλύπτεις την αιώνια απουσία της αληθινής ψυχής σου...

ας είναι το σκέφτομαι και το αισθάνομαι μια θέληση χαμένη στο λαβύρινθο αυτού που πραγματικά είσαι... 

καρτέρι μελλοθάνατων;