περί ανακυκλώσεων....

Ας «ανακυκλώσουμε» τα μυαλά μας πρώτα!

Μια μικρή φιέστα θα λάβει χώρα την Κυριακή στο Πάρκο της παραλίας. Η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης Α.Ε σε συνεργασία με το Δήμο διοργανώνει εκδήλωση, με τη φιλοδοξία τα μικρά παιδιά μέσα από δίωρο παιχνίδι να μυηθούν στην ιδέα της ανακύκλωσης.

Δεν θέλω σε καμιά περίπτωση να υποβαθμίσω την χρησιμότητα τέτοιων εκδηλώσεων. Μπορεί να μην είναι πεταμένα λεφτά όσα θα δαπανηθούν. Σε καμιά όμως περίπτωση εκδηλώσεις τέτοιας μορφής, δεν εξαντλούν την υποχρέωση τόσο του Δήμου, όσο και εμάς των δημοτών απέναντι στο θέμα της ανακύκλωσης.

Αν π.χ. ισχύει αυτό που αναγνώστης μας σχολίασε, ότι δηλαδή ο Δήμος πετάει τα υλικά της ανακύκλωσης μαζί με τα υπόλοιπα σκουπίδια, αν το παιδάκι που θα ψυχαγωγηθεί στο Πάρκο της παραλίας μαθαίνοντας για τα αγαθά της ανακύκλωσης, βλέπει τον πατέρα του να πετά από το παράθυρο του αυτοκινήτου όλα τα σκουπίδια στο δρόμο, τι να μας κάνουν οι φιέστες της ανακύκλωσης!

Ένα ακόμα θέμα που ανακύπτει -δεν ισχύει μόνο για το θέμα της ανακύκλωσης- είναι η ταχτική που ακολουθείται, να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα, όχι στη βάση τους, αλλά είτε από τη μέση, είτε φτάνοντας κατευθείαν στην κορυφή, πράγμα που με μαθηματική ακρίβεια δεν βοηθά στην επίλυσή τους.

Το στάδιο της ανακύκλωσης είναι το μεταγενέστερο στάδιο που έφτασαν οι προηγμένες κοινωνίες αφού αντιμετώπισαν και έλυσαν το πρόβλημα των σκουπιδιών. Όχι το πρόβλημα της αποκομιδής των σκουπιδιών αλλά το πρωταρχικό πρόβλημα της αντιμετώπισης αυτών, τόσο από τις υπηρεσίες καθαριότητας των δήμων, όσο κυριότερα, της αντιμετώπισης του θέματος από τους δημότες.

Όταν μια πόλη δεν φημίζεται για την καθαριότητά της, όταν δηλ. δεν έχεις μάθει τα «βασικά», είναι υποκρισία να λέμε ότι «αντιμετωπίζουμε» το θέμα της ανακύκλωσης.

Πριν δηλαδή μάθουμε να «ξεχωρίσουμε» τα σκουπίδια μας, πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσουμε τη στάση μας απέναντι στα σκουπίδια.

Για τα σκουπίδια είμαστε εξίσου υπεύθυνοι και εμείς που τα παράγουμε, όσο και η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου που έχει αναλάβει την αποκομιδή τους.

Όσοι έχουμε βγει έξω από τα σύνορα της χώρας εντυπωσιαζόμαστε με την καθαριότητα των Ευρωπαϊκών πόλεων. Δεν δουλεύουν περισσότερο, ούτε καλύτερα οι υπηρεσίες καθαριότητας αυτών των πόλεων. Απλούστατα υπάρχουν συνειδητοποιημένοι πολίτες, κοινωνοί και συμμέτοχοι στο θέμα της καθαριότητας.

Οι πολίτες αυτοί που παραπάνω αναφέρω, δεν γεννήθηκαν ευαισθητοποιημένοι. Ακολουθήθηκε στην εκπαίδευση τους μια κοινότατη διαδικασία που ξεκίνησε από την οικογένεια, το σχολείο, το Δήμο.

Η ανάγκη να καθαριστούν οι δρόμοι από τα σκουπίδια, προϋποθέτει πολίτες που πετούν σκουπίδια στους δρόμους.

Η συμβολή των Δήμων στο θέμα της αντιμετώπισης των σκουπιδιών είναι η βασικότερη και σημαντικότερη γιατί δεν διαπαιδαγωγεί μόνο «σωστούς» δημότες, αλλά έχει να κάνει και με το πορτοφόλι του καθενός μας.

Ως ανταποδοτικές ορίστηκαν από το νόμο οι υπηρεσίες καθαριότητας των Δήμων από την ίδρυση τους. (Ανταποδίδω= κάνω σε κάποιον ο,τι μου έκανε, δηλαδή, η υπηρεσία μαζεύει τα σκουπίδια κι οι δημότες αναλαμβάνουν την οικονομική συντήρηση της ). Το πνεύμα του νομοθέτη ήταν να δημιουργήσει δημότες συμμέτοχους στο θέμα της καθαριότητας.

Οι καλοί μας Δήμαρχοι ουδέποτε ασπάστηκαν το θέμα της ανταποδοτικότητας. Καταστρατήγησαν και ακύρωσαν στην πράξη κάθε πτυχή του νόμου, παίζοντας τα πολιτικά τους παιχνίδια. Κολακεύοντας ελαττώματα ψηφοφόρων, συγχωρώντας ημετέρους, κάνοντας τα στραβά μάτια, έχοντας κατά νου μόνο την εκλογή ή επανεκλογή τους, όχι μόνο δεν συνέβαλαν στη σωστή λειτουργία των υπηρεσιών καθαριότητας, αλλά το κυριότερο δεν εκπαίδευσαν «σωστούς» δημότες απέναντι στο θέμα των σκουπιδιών.

Έτσι επειδή δεν υπάρχει εν αφθονία η προσωπική ευθύνη, γίναμε ανεύθυνοι δημότες, που όταν πετάξουμε τα σκουπίδια έξω από την πόρτα μας, παύουν να μας απασχολούν.

Ανεχτήκαμε για δεκαετίες μια χωματερή σε μια περιοχή χαρακτηρισμένη ως Natura. Μεταφέραμε, «κρύψαμε» και αφήσαμε να σαπίσει ένα παλιό καράβι μέσα στη θάλασσα, δίπλα στη μαρίνα, επειδή μας χάλαγε τη μόστρα, και επειδή δεν το βλέπουμε κάνουμε πως δεν το ξέρουμε!

Κάνουμε ότι μπορούμε στο να καταστρέφουμε και να βρομίζουμε, θάλασσες, ακτές, δρόμους και λαγκάδια, στο όνομα της κονόμας, και της δήθεν ανάπτυξης, αδιαφορώντας για το που, και πως θα ζήσουν τα παιδιά μας.

Όσο λοιπόν δεν φτάνουμε στη ρίζα του προβλήματος που είναι η στάση όλων μας απέναντι στα σκουπίδια, όσο δεν αποφασίζουμε για το «αύριο» που θέλουμε γι’ αυτό το νησί, εκδηλώσεις με Λούνα παρκ και πράσινα άλογα θα αποτελούν ψυχαγωγία για χαλαρές έως ανύπαρκτες συνειδήσεις και θα απευθύνονται σε «παιδιά», σαν…τα «παραμύθια».

Βιολέττα Σάντα

.........................

αντιγραφή από τα Λευκαδίτικα Νέα, εδώ