Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

γραμμα σε φίλο



τι νομίζεις λοιπόν πως μας/σας έχει απομείνει;
τι άλλο να σου πω;
διαιώνια η τέχνη των λωρίδων....
ναι το θυμάσαι
κατά πως πλησιάζει η ώρα της επέλασης των κατεπάνω....
να που οι καιροί ανατρέπονται.....
κι ήρθε η σειρά σου θύμα νάσαι...

καλύτερα ίσως να σωπάσω
μιας κι  οι νιοί ταριχευτές
με τους εξορκισμούς
επαναλαμβάνονται τόσο προβλέψιμα
- κι είναι 2013 -
έχουν περάσει αιώνες ιστορίας κι εμπειρίες...
κι όμως
παράσταση θεάτρου σκιών ...
τι περισσότερο να πεις....

από την κορφή ως τα νύχια ξεσκεπάστε τους,
άλλο δε σας/μας μένει.

*απολογισμός*διαιώνια η τέχνη των λωρίδων*επίκαιροι αμίλητοι*
εικονογραφία προβληματισμού σε τρεις εικόνες
από  μια βραδιάς στου da Domenico την πίτσα
[ανεπιφύλαχτα σας την συστήνουμε σαν ο δρόμος σας σας γείρει κατά νυδρί μεριά, την πίτσα λέμε!.] 
όσο για τις εικόνες πάντα εκ των υστέρων αποδείχνεται το λάθος εξακολουθητικά με ένα .. νέο λάθος...
γι'  αυτό σου λέω: " Δεν τους γνωρίζω αυτούς τους ανθρώπους με τις ουρές και τα κέρατα" (Κ.Στερ.) 



Δεν υπάρχουν σχόλια: