ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΕΣ
12
μεσάνυχτα
ποιός να βαράη
την πόρτα
τέτοιαν
ώρα;
νάναι
η Μούσα
τα λούσα
η ρούσα;
ανοίγω
κι’ όμως
τίποτε
κανείς!
στρέφω
η δεσποινίς Μαρίκα
- η κόρη ντε του καλλίφωνου ψάλτου της ενορίας-
μου εκμυστηρεύεται:
«νά
είταν η θάλασσα
είταν τ’ αγέρι
είταν ο έρωτας του τραμβαγιέρη
που μου ετάραζαν
τα σωθικά»
... ο άνεμος, καθώς λένε, φυσά εκεί όπου ακούγεται, κι εσύ ακούς τη φωνή του. Το μέγα ερώτημα, μπορεις να ξέρεις από που έρχεται και που πηγαίνει; .....
.....Ούτε ο άνεμος το ξέρει.......
10 σχόλια:
"Κάθε φιλί αποτελείται εξ ολοκλήρου από τον κίνδυνο νάναι το τελευταίο"
Παρόλ' αυτά όμως..
Αλληλουχίες.
Και νομοτέλειες.
από μιαν αυταπάτη σώζεται κανείς μονάχα με την βοήθεια κάποιας άλλης...
από μιαν αυταπάτη σώζεται κανείς μονάχα με την βοήθεια κάποιας άλλης...
Ας δώσουμε στην αυταπάτη τη σάρκα που της αξίζει.
Οταν μονάζουμε σκεπτόμενοι μελλοντικά ταξίδια, ένα καράβι κάποτε περνά στην κάμαρά μας και γέρνουμε ν' αναπαυθούμε στο κατάστρωμα.......
Μ' αρέσουν τα ταξίδια σε ανοιχτές
θάλασσες με πολλά μποφόρ.
Ασ αφήσουμε το μοναστικό βίο και τις προσομοιώσεις έρωτα!
Ταξίδια σε ανοιχτές θάλασσες με πολλά μποφόρ....
.... γερό σκαρί να βρεις και κυβερνήτη έμπειρο...
Μ΄ ακόμα κιαυτά να διαθέτεις, τούτο θυμήσου, μην προκαλείς τη θάλασσα...
"Ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει;"
"του κυρ-Βοριά",Παραλογή(όπερ έδει δείξαι)
και κάτι ακόμα:κυβερνήτης του σκάφους είμαι εγώ.
Δημοσίευση σχολίου