μοντέρνος άνθρωπος...- καθαροί καιροί ...

[...] Ένας μοντέρνος άνθρωπος, και ως προς αυτό είναι μοντέρνος, ζει εξοικειωμένος με πλήθος αντιθέτων εγκατεστημένων στο ημίφως της σκέψης του και που έρχονται το καθένα με τη σειρά του στο προσκήνιο. Δεν είναι μόνο αυτό: αυτές οι εσωτερικές αντιφάσεις ή αυτές οι ανταγωνιστικές συνυπάρξεις στον χώρο μας δεν γίνονται γενικά αισθητές και σπάνια μόνο σκεπτόμαστε ότι δεν υπήρχαν ανέκαθεν. Θα ήταν ωστόσο αρκετό να θυμηθούμε ότι η ανεκτικότητα, η ελευθερία της εξομολόγησης και της γνώμης είναι πάντοτε πράγμα πολύ όψιμο΄ δεν μπορεί να νοηθεί και να διεισδύσει στους νόμους και στα ήθη παρά σε μια προχωρημένη εποχή, όταν τα πνεύματα έχουν πλουτίσει και αποδυναμωθεί προοδευτικά από την ανταλλαγή των διαφορών τους. Ο φανατισμός, αντίθετα, θα ήταν μια τρομακτική αρετή των καθαρών καιρών...[...] (Paul Valery)