15 Ιουλίου 1965

τα ιουλιανά ήταν ένας πρώιμος "ελληνικός μάης";

μετά τα Ιουλιανά,

τίποτα στην ελληνική κοινωνία δεν θα είναι το ίδιο.

κατέρρευσαν θεσμοί,

χρεοκόπησαν πολιτικές,

μετασχηματίστηκαν συνειδήσεις ...

«Ο λαός (...) αντέδρασε με μια εξέγερση που πήρε, σε ορισμένες ώρες, ένα χαρακτήρα σχεδόν πάνδημο, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις. Για να μειωθεί η εντύπωση, ειπώθηκαν λόγια σκληρά και επικίνδυνα. Ο λαός ονομάστηκε «όχλος» κι οι Έλληνες πολίτες - οι φοιτητές, οι εργάτες, οι γεωργοί, οι άνθρωποι των γραφείων, οι τραυματίες των πολέμων - ονομάστηκαν «αλήτες». Οι άρχοντες μας δεν έχουν ζυγίσει καλά τη σημασία των λέξεων όταν εκφράζονται για τους αρχόμενους. Ειπώθηκε ακόμα, σ' όλους τους τόνους, πως γίνεται στην Ελλάδα "Λαϊκό Μέτωπο", επειδή στις εκδηλώσεις έλαβε μέρος κι η Άκρα Αριστερά. Όταν όμως ξεσηκώνονται τα τρία τέταρτα τουλάχιστο τον πληθυσμού, αυτό δε λέγεται πια ούτε "Λαϊκό" ούτε άλλον είδους "Μέτωπο". Αυτό λέγεται: το Έθνος. Γιατί αν τα τρία τέταρτα των Ελλήνων δεν είναι το Έθνος, τότε ποιος είναι;» (Θεοτοκάς 1966, «Που πάμε;», 8 Σεπτεμβρίου 1965)

Άνοιξη,

άνοιξη της νιότης και του κόσμου,

μαχαιρωμένη άνοιξη,

ως πότε πιά;

του κόσμου η δυναμική αντίδραση

έθεσε ευθέως σε αμφισβήτηση τις διαδικασίες της ελεγχόμενης προσχηματικής δημοκρατίας.