Καράβια
Καράβια μου πού φεύγετε και πάτε
καπνού τολύπες φόντο στη φυγή σας,
αλμύρας ρίγη γύρα σας σκορπάτε
κι αλμύρας ρίγη παίρνετε μαζί σας.
Στα χνάρια σας αφρούς κρυφοκερνιούνται
πηδώντας ανοιχτόφτερα οι γλάροι,
και παν’ απ’ τους αφρούς γλυκοφιλιούνται
παντοτινοί της θάλασσας κουρσάροι.
α.φ.
3 σχόλια:
ταξίδια;
... η οπτική του αλεξανδρινού, διαχρονική...
σωστός ο προβληματισμός σου, αγαπητή μου, αλλά " ο νους μας είν' αληταριό π' όλο θα δραπετεύει..." που λέει και ο θ. παπακωνσταντίνου....
να ήμαστε καλά
http://www.youtube.com/watch?v=HUo8oxlxOtE&feature=related
στο..."αληταριό"
Δημοσίευση σχολίου