...εφτά σε παίρνει αριστερά ...ΙΙ

 

... τη σχέση μιας ανάρτησης που 'ρχεται απ' το μακρινό - και πολλά υποσχόμενο - '14, με το ποίημα του Νίκου Καββαδία "Οι 7 νάνοι στο s/s Cyrenia", εξαιρετικά που μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος, με απορία μεγάλη να ψάχνατε μπορεί, κάποιοι απ' τους επισκέπτες του ιστολόγιου... (για την ανάρτηση της 22ας του σεπτέμβρη '21, λέμε...)

[... φίλος, καλά - πολύ καλά - που γνωρίζει πράγματα, καταστάσεις, σκέψεις, πορείες, συμπεριφορές και φυσικά σημερινές κινήσεις, σ' ευθύ λόγο εξέθεσε την απορία..]

λοιπόν, ποιο μυστηριώδη αλγόριθμο ακολουθήσανε τα μικρά φαιά κύτταρα του μυαλού μου σαν ο "γκούγκλης" σ' ερώτημα άσχετο, ανέσυρε κι εμφάνισε την εν λόγω ανάρτηση, του ΄14, ώρα που απ΄το ραδιόφωνο ξεχύνονταν οι στίχοι του Καββαδία, να σας πω είναι αδύνατον...

"... μην το ζορίζεις..." ...  ποιών συνειρμών συνδυασμός δρόμους άνοιξε, εικόνες συνδύασε και άλμα στον χρόνο πίσω έγινε, άγνωστο...

.."...μάτσο χωράν(μ)ε σε μια κούφιαν απαλάμη..." ...

τσούρμο που βρεθήκαμε, πλεούμενο καταμεσής σε αφρισμένο πέλαγο να κουμαντάρουμε, με τον καιρό να το πλαγιοκοπεί και να το σπρώχνει σε βράχια τρομερά στην θωριά... τσούρμο που προσπαθεί σε "σουρταγιά" να φέρει το σκαρί και στην πορεία την χαραγμένη να κρατήσει... ένας αγώνας που θα δειχτεί - του αποτελέσματος συμπέρασμα - αίολος....

ένα σκαρί φορτωμένο όνειρα κι ελπίδες (σαν των στοιβαγμένων στ' αμπάρια του s/s cyrenia καταφρονεμένων ψυχών που δρόμο πήρανε για τον "παράδεισο' της αυστραλίας). κι ένας αγώνας τρομερός να το γλιτώσουμε - το σκαρί - απ΄το να 'ξωκείλει, μπαλώνοντας ρήγματα και ρήγματα και πέρα απ' τις κακοτοπιές να κρατηθεί προσπαθώντας... με τους καπεταναίους χαμπάρι να μην θέλουνε να πάρουνε τον κίνδυνο ποιος είναι. σε μιαν εμμονική επιμονή σε λάθος δρόμο να το στρέφουν...

κι έπειτα

έπειτα, που επιβεβαιώθηκαν οι σκέψεις κάποιων πως το σκαρί για βούλιαγμα οδηγούσαν επίτηδες, συνειδητή επιλογή ν' απαλλαγούν απ΄αυτό κι από το τσούρμο του. [όπως, φορές που ακούμε λέει πως επίτηδες βουλιάζουν το σκαρί κι από της ασφάλειας τα χρήματα καινούργιο, ολοκαίνουργιο, χτίζουν, με νιους συντρόφους ν' ανοιχτούν...].

κι έτσι βρεθήκαμε  να ΄χουμε  'ξωκείλει σ΄ερημονήσι αποκομμένοι κι έξω απ' την πορεία που ΄χαμε χαράξει μίλια πολλά....

κι ειπώθηκε, πως έτσι έπρεπε να γίνει. ν΄απαλλαγεί απ΄τ΄άχρηστο το σάπιο το σκαρί και το τσούρμο η "εταιρεία" και ν' ανοιχτεί με το νιο πλεούμενο - ήδη που 'χτιζε χωρίς να το γνωρίζουμε άλλωστε -  ο καπετάνιος με αέρα νίκης... απαλλαγμένος απ' τα βαρίδια...

.. μα το σκαρί το νιο αύτανδρο μες του λιμανιού την ηρεμία και ησυχία, πριν καν κινήσει βούλιαξε....

γι αυτό σας λέω..

νάνοι στο μπόι αποδείχτηκε.. εφτά για περισσότεροι τι νόημα έχει τώρα.. νάνοι φανήκαν(μ)ε στο κάλεσμα και στην εμπιστοσύνη του κόσμου... κι αν εφτά (07) στου δέκα(10) τι σημασία πόσοι οι "χρήσιμοι"και πόσοι οι "άχρηστοι"...

αυτή η ιστορία της ανάρτησης. κι αυτών η ιστορία πρέπει να γραφεί κάποτε, γιατί διδακτική μπορεί να είναι... 

και σήμερα σκαριά που χτίζονται με βιάση καινούργια ή να καλαφατίζονται παλιά και στη στρατολόγηση τσούρμων που 'χουμε μπει  - κάποια λένε καταδικασμένα απ' την αρχή πως είναι, μα δεν το βλέπουνε άραγε; -  σκέφτομαι μια σειρά σημειώματα μπορεί στο λίγο να βοηθήσουν....

... έτσι λοιπόν, καλά να είμαστε κι όρεξη να υπάρχει σε τούτη την ενότητα ".. εφτά σε παίρνει αριστερά ..."  συνέχεια να 'χουμε....

...ακολουθεί...